วันเสาร์ที่ 22 มีนาคม พ.ศ. 2551
กิ่งกนก หญิงสาวหน้าตาสวยจนเป็นที่ริษยาของ สิริวิภา ลูกสาวคนกลางของครอบครัว ‘อิทธิวัชร’ ซึ่งมีคุณสมยศ และ คุณนันทา สองสามี
ภรรยาเป็นหัวหน้าครอบครัว และยังมี ปิติ หนุ่มเนื้อหอมเสือผู้หญิง ลูกชายคนโตผู้เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงสานต่อธุรกิจหลายร้อยล้านของบิดา และ
น้องสาวอีกคนคือ จินตหรา ที่ดูจะเป็นเลือดต่างสีกับพี่ๆ เพราะในบ้านอิทธิวัชร คงมีเพียงจินตหราเท่านั้นที่คอยเข้าข้างกิ่งกนกให้พ้นจากคำด่าว่า
‘ลูกเมียน้อย !’
กิ่งกนกหญิงสาวอาภัพ เป็นเด็กที่เกิดจาก พัชนี คนรับใช้ใกล้ชิดของนันทา โดยที่พัชนีได้ตกเป็นของ สมยศเพราะความเจ้าชู้ของสมยศ
พัชนีตั้งท้องด้วยความไม่พร้อม วันหนึ่งเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น เมื่อนันทาที่เป็นไม้เบื่อไม้เมากับคุณวลัยแม่สามีมาตั้งแต่กิ่งกนกเกิด
เพราะคุณวลัยเอ็นดูกิ่งกนกมากถึงกับประกาศจะยกเพชรมรดกประจำตระกูลให้ จนนันทาไม่พอใจและเกิดและทะเลาะกันรุนแรง นันทาขาดสติ
คว้ามีดมาแทนคุณวลัยตายคาที่ พัชนีเห็นเหตุการณ์จึงได้เข้ามาช่วยวลัย แต่เป็นจังหวะที่สมยศเข้ามาเห็นพัชนีถือมีดอยู่พอดี จึงเข้าใจผิดว่าพัชนี
คือฆาตกรที่ฆ่าแม่ตน พัชนีเองก็รับสารภาพว่าฆ่าวลัยเพราะความกตัญญูที่มีต่อนันทาที่ชุบเลี้ยงเธอมา สมยศเองก็เสียใจและแค้นพัชนีมาก จึงทำ
ให้ส่งผลถึงกิ่งกนก ที่กลายเป็นลูกชัง และพ่อบังเกิดเกล้าก็ใช้กิ่งกนกไม่ต่างอะไรกับทาส กิ่งกนกถูกกลั่นแกล้งจากสิริวิภาตั้งแต่ลืมตา แม้ยามนอน
ก็ยังฝันร้ายเพราะความผิด วันหนึ่งเธอได้เผลอทำเสื้อผ้าของสิริวิภามีรอยด่าง โดยไม่ตั้งใจ กลายเป็นเรื่องใหญ่เพราะวันนี้จะมีแขกคนสำคัญมาที่บ้าน
ซึ่งก็คือ สาธิตา หญิงสาวผู้ที่สลัดรัก ดิสทัต แล้วหันมาควงปิติพี่ชายของเธอ
กิ่งกนกถูกสิริวิภาลงโทษอย่างรุนแรง ขณะที่ปิติพาสาธิตามาที่บ้าน และบอกว่าคงเป็นการลงโทษเด็กในบ้านไม่มีอะไร สาธิตาที่แล้งน้ำใจจึงเดิน
ผ่านไปหน้าตาเฉย ต่างกับภาณุ พี่ชายสาธิตาที่ไม่เคยเห็นด้วยกับน้องสาวที่เปลี่ยนผู้ชายเป็นว่าเล่น เห็นเหตุการณ์และทนไม่ได้จึงเข้าไปห้าม เลย
ถูก สิริวิภาด่ากราด แต่ภาณุไม่ใส่ใจ มองกิ่งกนกอย่างสงสารและเห็นความดีงามในตัวกิ่งกนก และเริ่มรู้สึกรักกิ่งกนกทันทีที่ได้ใกล้ชิดพัชนีต้องโทษ
จำคุก แต่พัชนียังตั้งท้องเด็กอีกคนหนึ่งที่เกิดจากสมยศ พัชนีได้คลอดลูกในเรือนจำและตั้งชื่อเด็กคนนี้ว่า แก้วเก็จ พัชนี แต่ปิดเรื่องแก้วเก็จ ไม่ให้
สมยศรู้ แต่ได้ให้อำนวยกับรุจีญาติสนิทรับเลี้ยงแก้วเก็จอย่างดี แก้วเก็จจึงเติบโตมาในครอบครัวที่อบอุ่น ณ บ้านเล็กๆ
ริมหาดทรายแก้ว เป็นสาวแกร่งที่ช่วยอำนวยกับรุจีทำมาหากินด้วยการซ่อมเรือและรับจ้างทั่วไปแก้วเก็จได้พบดิสทัตด้วยความบังเอิญที่ดิสทัต
อกหักจากสาธิตา และหนีมาพักที่เกาะเก็จที่ที่ดิสทัตมีบ้านพักส่วนตัวอยู่ ตอนแรกทั้งคู่ไม่ถูกชะตากันอย่างมาก แต่เมื่อแก้วเก็จได้ช่วยเหลือดิสทัต
ไว้จากถูกโจรปล้นและคอยเตือนสติดิสทัต ทำให้ดิสทัตเริ่มมองเห็นความดีและนิสัยที่แท้จริงของแก้วเก็จจนเริ่มรู้สึกผูกพัน และเริ่มแปรกเปลี่ยน
เป็นความรัก ดิสทัตได้ขอแก้วเก็จแต่งงานเพราะว่ารักแก้วเก็จและอยากให้แก้วเก็จมีอนาคตที่ดี โดยที่อำนวยกับรุจีก็อนุญาต
ในขณะที่ชีวิตของแก้วเก็จเริ่มสดใส ชีวิตของกิ่งแก้วกลับเดินสวนทาง เพราะกิ่งกนกยังคงถูกสิริวิภาและนันทากลั่นแกล้งตลอดเวลา แม้
ว่าจินตหราจะพยายามช่วยและแอบบอกเรื่องที่กิ่งกนกโดนแกล้งให้ภาณุ ทราบ ทำให้ภาณุคิดพากิ่งกนกหนีแต่กลับถูกจับได้ กิ่งกนกถูกสมยศ,
นันทาและสิริวิภาทำโทษขังอยู่ในห้องใต้ดิน ซึ่งในห้องนั้นมีลังที่เก็บข่าวที่พัชนีติดคุก กิ่งกนกจึงคิดจะหาทางหนีเพื่อไปหาพัชนี โดยมีภาณุและ
จินตหราพยายามหาทางช่วยเหลือ จนวันหนึ่งภาณุไปบ้านดิสทัตและเห็นแก้วเก็จ จึงแปลกใจว่าหน้าคล้ายกิ่งกนก ด้านแก้วเก็จก็เคยเห็น
กิ่งกนกตอนที่ดิสทัตไปที่บ้านสมยศ จึงไปสอบถามอำนวยกับรุจีเพื่อถามความจริงทั้งคู่ตกใจและปฎิเสธทุกอย่างที่แก้วเก็จถาม แก้วเก็จสงสัยว่าตน
กับกิ่งกนกอาจเป็นพี่น้องกัน จึงคิดหาทางเปลี่ยนตัวกับกิ่งกนก โดยให้ภาณุและจินตหราช่วยเหลือ แม้ว่าดิสทัตจะไม่ค่อยเห็นด้วย แต่วรวีร์ น้อง
ชายดิสทัตที่แอบชอบจินตหราอาสาจะช่วยเหลือกิ่งกนก แก้วเก็จได้รู้เรื่องเกี่ยวกับกิ่งกนกและได้รู้ความจริงจากเพิ่มเติมจากจินตหรา แก้วเก็จ
จึงตัดสินใจสลับตัวกับกิ่งกนกทันที
ทันทีที่แก้วเก็จเข้าไปอยู่ในบ้าน แก้วเก็จก็ก็แกล้งเป็นบ้าอาละวาดใส่ สิริวิภา นันทา สาธิตา และปิติ จนเมื่อสมยศได้เข้ามาหาแก้วเก็จ
เพราะคิดว่าเป็นกิ่งกนก แก้วเก็จจึงบอกความจริงแก่สมยศ ทำให้สมยศเริ่มคิดหนัก แต่ปิติแอบได้ยินแก้วเก็จพูดกับสมยศ จึงหาทางใกล้ชิดและ
ขู่ว่าจะพูดความจริงกับคนในบ้าน แก้วเก็จต้องยอมใกล้ชิดกับปิติเพื่อให้ปิติไม่พูดแต่กลับเป็นว่าทำให้ดิสทัตเข้าใจผิดจนทะเลาะกัน ดังนั้นเมื่อ
สาธิตามาร้องไห้กับดิสทัตที่ทิ้งดิสทัตไป แก้วเก็จจึงประกาศเลิกกับดิสทัตทันที ทางด้านนันทาเริ่มเห็นความผิดปกติในตัวสมยศ จึงวางยาสมยศ
จนสมยศกลายเป็นอัมพาต ภาณุตัดสินใจจะแต่งงานกับกิ่งกนกเมื่อกิ่งกนกอาการดีขึ้น แต่กิ่งกนกลับถูกปิติที่แค้นที่แพ้ดิสทัตในการเป็นผู้บริหาร
บริษัท ยกพวกมาจับตัวกิ่งกนกไปเรียกค่าไถ่พร้อมกับพัชนีที่แอบมาดูแลกิ่งกนก ส่วนแก้วเก็จก็ทราบความจริงว่าตนเป็นน้องกิ่งกนกจึงรีบกลับ
มาเพื่อจะบอกภาณุและดิสทัต แต่กลับเป็นต้องไปตามตำรวจเพื่อมาช่วยเหลือกิ่งกนกและพัชนี โดยพาจินตหราและวรวีร์ไปด้วย จนสามารถช่วย
เหลือกิ่งกนกและพัชนีได้ แต่ปิติกลับรอดจากการจับกุมและกลับมาล้างแค้นโดยการพาตัวแก้วเก็จไป ดิสทัตรีบไปช่วยแก้วเก็จ และทันทีที่ช่วย
แก้วเก็จได้ ดิสทัตก็สารภาพรักกับแก้วเก็จทันที
ส่วนปิติก็ถูกตำรวจยิงตายขณะหลบหนีเรื่องราวที่เกิดขึ้นที่เกิดขึ้นในชีวิตของแก้วเก็จและกิ่งกนกผ่านพ้นไปได้ด้วยดี นันทาถูกจับเข้าคุก
พัชนีได้ได้กลับไปดูแลสมยศที่เป็น อัมพาต ภาณุลงเอยกับกิ่งกนก แก้วเก็จได้แต่งงานกับดิสทัต สองพี่น้องต่างมีความสุขกับชีวิตครอบครัว
โดยที่ไม่ใช่กาฝากของใครอีกต่อไป
ภรรยาเป็นหัวหน้าครอบครัว และยังมี ปิติ หนุ่มเนื้อหอมเสือผู้หญิง ลูกชายคนโตผู้เป็นหัวเรี่ยวหัวแรงสานต่อธุรกิจหลายร้อยล้านของบิดา และ
น้องสาวอีกคนคือ จินตหรา ที่ดูจะเป็นเลือดต่างสีกับพี่ๆ เพราะในบ้านอิทธิวัชร คงมีเพียงจินตหราเท่านั้นที่คอยเข้าข้างกิ่งกนกให้พ้นจากคำด่าว่า
‘ลูกเมียน้อย !’
กิ่งกนกหญิงสาวอาภัพ เป็นเด็กที่เกิดจาก พัชนี คนรับใช้ใกล้ชิดของนันทา โดยที่พัชนีได้ตกเป็นของ สมยศเพราะความเจ้าชู้ของสมยศ
พัชนีตั้งท้องด้วยความไม่พร้อม วันหนึ่งเกิดเหตุการณ์ไม่คาดฝันเกิดขึ้น เมื่อนันทาที่เป็นไม้เบื่อไม้เมากับคุณวลัยแม่สามีมาตั้งแต่กิ่งกนกเกิด
เพราะคุณวลัยเอ็นดูกิ่งกนกมากถึงกับประกาศจะยกเพชรมรดกประจำตระกูลให้ จนนันทาไม่พอใจและเกิดและทะเลาะกันรุนแรง นันทาขาดสติ
คว้ามีดมาแทนคุณวลัยตายคาที่ พัชนีเห็นเหตุการณ์จึงได้เข้ามาช่วยวลัย แต่เป็นจังหวะที่สมยศเข้ามาเห็นพัชนีถือมีดอยู่พอดี จึงเข้าใจผิดว่าพัชนี
คือฆาตกรที่ฆ่าแม่ตน พัชนีเองก็รับสารภาพว่าฆ่าวลัยเพราะความกตัญญูที่มีต่อนันทาที่ชุบเลี้ยงเธอมา สมยศเองก็เสียใจและแค้นพัชนีมาก จึงทำ
ให้ส่งผลถึงกิ่งกนก ที่กลายเป็นลูกชัง และพ่อบังเกิดเกล้าก็ใช้กิ่งกนกไม่ต่างอะไรกับทาส กิ่งกนกถูกกลั่นแกล้งจากสิริวิภาตั้งแต่ลืมตา แม้ยามนอน
ก็ยังฝันร้ายเพราะความผิด วันหนึ่งเธอได้เผลอทำเสื้อผ้าของสิริวิภามีรอยด่าง โดยไม่ตั้งใจ กลายเป็นเรื่องใหญ่เพราะวันนี้จะมีแขกคนสำคัญมาที่บ้าน
ซึ่งก็คือ สาธิตา หญิงสาวผู้ที่สลัดรัก ดิสทัต แล้วหันมาควงปิติพี่ชายของเธอ
กิ่งกนกถูกสิริวิภาลงโทษอย่างรุนแรง ขณะที่ปิติพาสาธิตามาที่บ้าน และบอกว่าคงเป็นการลงโทษเด็กในบ้านไม่มีอะไร สาธิตาที่แล้งน้ำใจจึงเดิน
ผ่านไปหน้าตาเฉย ต่างกับภาณุ พี่ชายสาธิตาที่ไม่เคยเห็นด้วยกับน้องสาวที่เปลี่ยนผู้ชายเป็นว่าเล่น เห็นเหตุการณ์และทนไม่ได้จึงเข้าไปห้าม เลย
ถูก สิริวิภาด่ากราด แต่ภาณุไม่ใส่ใจ มองกิ่งกนกอย่างสงสารและเห็นความดีงามในตัวกิ่งกนก และเริ่มรู้สึกรักกิ่งกนกทันทีที่ได้ใกล้ชิดพัชนีต้องโทษ
จำคุก แต่พัชนียังตั้งท้องเด็กอีกคนหนึ่งที่เกิดจากสมยศ พัชนีได้คลอดลูกในเรือนจำและตั้งชื่อเด็กคนนี้ว่า แก้วเก็จ พัชนี แต่ปิดเรื่องแก้วเก็จ ไม่ให้
สมยศรู้ แต่ได้ให้อำนวยกับรุจีญาติสนิทรับเลี้ยงแก้วเก็จอย่างดี แก้วเก็จจึงเติบโตมาในครอบครัวที่อบอุ่น ณ บ้านเล็กๆ
ริมหาดทรายแก้ว เป็นสาวแกร่งที่ช่วยอำนวยกับรุจีทำมาหากินด้วยการซ่อมเรือและรับจ้างทั่วไปแก้วเก็จได้พบดิสทัตด้วยความบังเอิญที่ดิสทัต
อกหักจากสาธิตา และหนีมาพักที่เกาะเก็จที่ที่ดิสทัตมีบ้านพักส่วนตัวอยู่ ตอนแรกทั้งคู่ไม่ถูกชะตากันอย่างมาก แต่เมื่อแก้วเก็จได้ช่วยเหลือดิสทัต
ไว้จากถูกโจรปล้นและคอยเตือนสติดิสทัต ทำให้ดิสทัตเริ่มมองเห็นความดีและนิสัยที่แท้จริงของแก้วเก็จจนเริ่มรู้สึกผูกพัน และเริ่มแปรกเปลี่ยน
เป็นความรัก ดิสทัตได้ขอแก้วเก็จแต่งงานเพราะว่ารักแก้วเก็จและอยากให้แก้วเก็จมีอนาคตที่ดี โดยที่อำนวยกับรุจีก็อนุญาต
ในขณะที่ชีวิตของแก้วเก็จเริ่มสดใส ชีวิตของกิ่งแก้วกลับเดินสวนทาง เพราะกิ่งกนกยังคงถูกสิริวิภาและนันทากลั่นแกล้งตลอดเวลา แม้
ว่าจินตหราจะพยายามช่วยและแอบบอกเรื่องที่กิ่งกนกโดนแกล้งให้ภาณุ ทราบ ทำให้ภาณุคิดพากิ่งกนกหนีแต่กลับถูกจับได้ กิ่งกนกถูกสมยศ,
นันทาและสิริวิภาทำโทษขังอยู่ในห้องใต้ดิน ซึ่งในห้องนั้นมีลังที่เก็บข่าวที่พัชนีติดคุก กิ่งกนกจึงคิดจะหาทางหนีเพื่อไปหาพัชนี โดยมีภาณุและ
จินตหราพยายามหาทางช่วยเหลือ จนวันหนึ่งภาณุไปบ้านดิสทัตและเห็นแก้วเก็จ จึงแปลกใจว่าหน้าคล้ายกิ่งกนก ด้านแก้วเก็จก็เคยเห็น
กิ่งกนกตอนที่ดิสทัตไปที่บ้านสมยศ จึงไปสอบถามอำนวยกับรุจีเพื่อถามความจริงทั้งคู่ตกใจและปฎิเสธทุกอย่างที่แก้วเก็จถาม แก้วเก็จสงสัยว่าตน
กับกิ่งกนกอาจเป็นพี่น้องกัน จึงคิดหาทางเปลี่ยนตัวกับกิ่งกนก โดยให้ภาณุและจินตหราช่วยเหลือ แม้ว่าดิสทัตจะไม่ค่อยเห็นด้วย แต่วรวีร์ น้อง
ชายดิสทัตที่แอบชอบจินตหราอาสาจะช่วยเหลือกิ่งกนก แก้วเก็จได้รู้เรื่องเกี่ยวกับกิ่งกนกและได้รู้ความจริงจากเพิ่มเติมจากจินตหรา แก้วเก็จ
จึงตัดสินใจสลับตัวกับกิ่งกนกทันที
ทันทีที่แก้วเก็จเข้าไปอยู่ในบ้าน แก้วเก็จก็ก็แกล้งเป็นบ้าอาละวาดใส่ สิริวิภา นันทา สาธิตา และปิติ จนเมื่อสมยศได้เข้ามาหาแก้วเก็จ
เพราะคิดว่าเป็นกิ่งกนก แก้วเก็จจึงบอกความจริงแก่สมยศ ทำให้สมยศเริ่มคิดหนัก แต่ปิติแอบได้ยินแก้วเก็จพูดกับสมยศ จึงหาทางใกล้ชิดและ
ขู่ว่าจะพูดความจริงกับคนในบ้าน แก้วเก็จต้องยอมใกล้ชิดกับปิติเพื่อให้ปิติไม่พูดแต่กลับเป็นว่าทำให้ดิสทัตเข้าใจผิดจนทะเลาะกัน ดังนั้นเมื่อ
สาธิตามาร้องไห้กับดิสทัตที่ทิ้งดิสทัตไป แก้วเก็จจึงประกาศเลิกกับดิสทัตทันที ทางด้านนันทาเริ่มเห็นความผิดปกติในตัวสมยศ จึงวางยาสมยศ
จนสมยศกลายเป็นอัมพาต ภาณุตัดสินใจจะแต่งงานกับกิ่งกนกเมื่อกิ่งกนกอาการดีขึ้น แต่กิ่งกนกลับถูกปิติที่แค้นที่แพ้ดิสทัตในการเป็นผู้บริหาร
บริษัท ยกพวกมาจับตัวกิ่งกนกไปเรียกค่าไถ่พร้อมกับพัชนีที่แอบมาดูแลกิ่งกนก ส่วนแก้วเก็จก็ทราบความจริงว่าตนเป็นน้องกิ่งกนกจึงรีบกลับ
มาเพื่อจะบอกภาณุและดิสทัต แต่กลับเป็นต้องไปตามตำรวจเพื่อมาช่วยเหลือกิ่งกนกและพัชนี โดยพาจินตหราและวรวีร์ไปด้วย จนสามารถช่วย
เหลือกิ่งกนกและพัชนีได้ แต่ปิติกลับรอดจากการจับกุมและกลับมาล้างแค้นโดยการพาตัวแก้วเก็จไป ดิสทัตรีบไปช่วยแก้วเก็จ และทันทีที่ช่วย
แก้วเก็จได้ ดิสทัตก็สารภาพรักกับแก้วเก็จทันที
ส่วนปิติก็ถูกตำรวจยิงตายขณะหลบหนีเรื่องราวที่เกิดขึ้นที่เกิดขึ้นในชีวิตของแก้วเก็จและกิ่งกนกผ่านพ้นไปได้ด้วยดี นันทาถูกจับเข้าคุก
พัชนีได้ได้กลับไปดูแลสมยศที่เป็น อัมพาต ภาณุลงเอยกับกิ่งกนก แก้วเก็จได้แต่งงานกับดิสทัต สองพี่น้องต่างมีความสุขกับชีวิตครอบครัว
โดยที่ไม่ใช่กาฝากของใครอีกต่อไป
วันศุกร์ที่ 21 มีนาคม พ.ศ. 2551
วันจันทร์ที่ 17 มีนาคม พ.ศ. 2551
ดูเพิ่มได้ที่ เขตการปกครองของจีน
เขตการปกครองของจีนนั้น ตามรัฐธรรมนูญของจีน มีอยู่ด้วยกัน 3 ระดับ ได้แก่ มณฑล อำเภอ และ ตำบล แต่ในปัจจุบันได้เพิ่มมาอีก 2 ระดับ คือ จังหวัด และ หมู่บ้าน ซึ่งถ้านำมาเรียงใหม่จะได้เป็น มณฑล จังหวัด อำเภอ ตำบล และ หมู่บ้าน
สาธารณรัฐประชาชนจีนมีอำนาจการปกครองเหนือ 22 มณฑล (省) และรัฐบาลจีนยังถือไต้หวัน/ไถวาน (台湾) เป็นมณฑลที่ 23 (มีข้อมูลเพิ่มเติมที่ ฐานะทางการเมืองของสาธารณรัฐจีน) รัฐบาลจีนยังอ้างสิทธิเหนือเกาะต่าง ๆ ในทะเลจีนใต้ด้วย นอกจากมณฑลแล้วยังมีเขตปกครองตนเอง (自治区) 5 แห่งซึ่งมีชนกลุ่มน้อยอาศัยอยู่มาก เทศบาลนคร (直辖市) 4 แห่งสำหรับเมืองที่ใหญ่ที่สุดในจีน และเขตบริหารพิเศษ (Special Administrative Regions, SARs) (特别行政区) ที่จีนเข้าไปปกครอง โดยการแบ่งพื้นที่การปกครองเป็นดังนี้
เขตการปกครองของจีนนั้น ตามรัฐธรรมนูญของจีน มีอยู่ด้วยกัน 3 ระดับ ได้แก่ มณฑล อำเภอ และ ตำบล แต่ในปัจจุบันได้เพิ่มมาอีก 2 ระดับ คือ จังหวัด และ หมู่บ้าน ซึ่งถ้านำมาเรียงใหม่จะได้เป็น มณฑล จังหวัด อำเภอ ตำบล และ หมู่บ้าน
สาธารณรัฐประชาชนจีนมีอำนาจการปกครองเหนือ 22 มณฑล (省) และรัฐบาลจีนยังถือไต้หวัน/ไถวาน (台湾) เป็นมณฑลที่ 23 (มีข้อมูลเพิ่มเติมที่ ฐานะทางการเมืองของสาธารณรัฐจีน) รัฐบาลจีนยังอ้างสิทธิเหนือเกาะต่าง ๆ ในทะเลจีนใต้ด้วย นอกจากมณฑลแล้วยังมีเขตปกครองตนเอง (自治区) 5 แห่งซึ่งมีชนกลุ่มน้อยอาศัยอยู่มาก เทศบาลนคร (直辖市) 4 แห่งสำหรับเมืองที่ใหญ่ที่สุดในจีน และเขตบริหารพิเศษ (Special Administrative Regions, SARs) (特别行政区) ที่จีนเข้าไปปกครอง โดยการแบ่งพื้นที่การปกครองเป็นดังนี้
วันอาทิตย์ที่ 6 มกราคม พ.ศ. 2551
วันเสาร์ที่ 5 มกราคม พ.ศ. 2551
ผู้ปกครอง
เมืองหลวง
ปี
ราชวงศ์ซาง
อิน (殷)
1350 ปีก่อน ค.ศ. - 1046 ปีก่อน ค.ศ.
ราชวงศ์โจวตะวันตก
เฮา (鎬)
1046 ปีก่อน ค.ศ. - 771 ปีก่อน ค.ศ.
ราชวงศ์โจวตะวันออก
ลั่วหยาง (洛陽)
770 ปีก่อน ค.ศ. - 256 ปีก่อน ค.ศ.
ราชวงศ์ฉิน
เสี้ยนหยาง (咸陽)
221 ปีก่อน ค.ศ. - 206 ปีก่อน ค.ศ.
ราชวงศ์ฮั่นตะวันตก
ฉางอาน (長安)
206 ปีก่อน ค.ศ. - ค.ศ. 9
ราชวงศ์ซิน
ฉางอาน (長安)
พ.ศ. 551 - 566 (ค.ศ. 8 - 23)
ราชวงศ์ฮั่นตะวันออก
ลั่วหยาง (洛陽)
พ.ศ. 568 - 763 (ค.ศ. 25 - 220)
ราชวงศ์จิ้นตะวันตก
ลั่วหยาง (洛陽)
พ.ศ. 808 - 859 (ค.ศ. 265 - 316)
ราชวงศ์จิ้นตะวันออก
เจียนขั่ง (建康)
พ.ศ. 860 - 963 (ค.ศ. 317 - 420)
ราชวงศ์สุย
ต้าซิง (大興)
พ.ศ. 1124 - 1161 (ค.ศ. 581 - 618)
ราชวงศ์ถัง
ฉางอาน (長安)
พ.ศ. 1161 - 1450 (ค.ศ. 618 - 907)
ราชวงศ์ซ่งเหนือ
ไคฟง (開封)
พ.ศ. 1503 - 1670 (ค.ศ. 960 - 1127)
ราชวงศ์ซ่งใต้
Lin'an (臨安)
พ.ศ. 1670 - 1822 (ค.ศ. 1127 - 1279)
ราชวงศ์หยวน
Khanbaliq (大都) กรุงปักกิ่งในปัจจุบัน
พ.ศ. 1807 - พ.ศ. 1911 (ค.ศ. 1264 - 1368)
ราชวงศ์หมิง
หนานจิง (南京)
พ.ศ. 1911 - พ.ศ. 1963 (ค.ศ. 1368 - 1420)
ราชวงศ์หมิง
ปักกิ่ง (北京)
พ.ศ. 1963 - พ.ศ. 2187 (ค.ศ. 1420 - 1644)
ราชวงศ์ชิง
ปักกิ่ง (北京)
พ.ศ. 2187 - 2454 (ค.ศ. 1644 - 1911)
สาธารณรัฐจีนปี 1911 - 1949
ปักกิ่ง (北京)
พ.ศ. 2455 - 2471 (ค.ศ. 1912 - 1928)
สาธารณรัฐจีนปี 1911 - 1949
นานกิง (南京)
พ.ศ. 2471 - 2480 (ค.ศ. 1928 - 1937)
สาธารณรัฐจีนปี 1911 - 1949
อู่ฮั่น (武漢)
พ.ศ. 2480 (ค.ศ. 1934 ช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2)
สาธารณรัฐจีนปี 1911 - 1949
ฉงชิ่ง (重慶)
พ.ศ. 2480 - 2488 (ค.ศ. 1937 - 1945 ช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2)
สาธารณรัฐจีนปี 1911 - 1949
หนานจิง (南京)
พ.ศ. 2488 - 2492 (ค.ศ. 1945 - 1949)
สาธารณรัฐจีนปี 1911 - 1949
กว่างโจว (廣州)
พ.ศ. 2492 (ค.ศ. 1949) (ระหว่างสงครามกลางเมืองภายในจีน)
สาธารณรัฐจีนปี 1911 - 1949
ฉงชิ่ง (重慶)
พ.ศ. 2492 (ค.ศ. 1949) - (ระหว่างสงครามกลางเมืองภายในจีน)
สาธารณรัฐจีนบนเกาะไต้หวัน
ไทเป (臺北)
พ.ศ. 2492 - ปัจจุบัน
สาธารณรัฐประชาชนจีน
ปักกิ่ง (北京)
พ.ศ. 2492 - ปัจจุบัน
ผู้ปกครอง
เมืองหลวง
ปี
ราชวงศ์ซาง
อิน (殷)
1350 ปีก่อน ค.ศ. - 1046 ปีก่อน ค.ศ.
ราชวงศ์โจวตะวันตก
เฮา (鎬)
1046 ปีก่อน ค.ศ. - 771 ปีก่อน ค.ศ.
ราชวงศ์โจวตะวันออก
ลั่วหยาง (洛陽)
770 ปีก่อน ค.ศ. - 256 ปีก่อน ค.ศ.
ราชวงศ์ฉิน
เสี้ยนหยาง (咸陽)
221 ปีก่อน ค.ศ. - 206 ปีก่อน ค.ศ.
ราชวงศ์ฮั่นตะวันตก
ฉางอาน (長安)
206 ปีก่อน ค.ศ. - ค.ศ. 9
ราชวงศ์ซิน
ฉางอาน (長安)
พ.ศ. 551 - 566 (ค.ศ. 8 - 23)
ราชวงศ์ฮั่นตะวันออก
ลั่วหยาง (洛陽)
พ.ศ. 568 - 763 (ค.ศ. 25 - 220)
ราชวงศ์จิ้นตะวันตก
ลั่วหยาง (洛陽)
พ.ศ. 808 - 859 (ค.ศ. 265 - 316)
ราชวงศ์จิ้นตะวันออก
เจียนขั่ง (建康)
พ.ศ. 860 - 963 (ค.ศ. 317 - 420)
ราชวงศ์สุย
ต้าซิง (大興)
พ.ศ. 1124 - 1161 (ค.ศ. 581 - 618)
ราชวงศ์ถัง
ฉางอาน (長安)
พ.ศ. 1161 - 1450 (ค.ศ. 618 - 907)
ราชวงศ์ซ่งเหนือ
ไคฟง (開封)
พ.ศ. 1503 - 1670 (ค.ศ. 960 - 1127)
ราชวงศ์ซ่งใต้
Lin'an (臨安)
พ.ศ. 1670 - 1822 (ค.ศ. 1127 - 1279)
ราชวงศ์หยวน
Khanbaliq (大都) กรุงปักกิ่งในปัจจุบัน
พ.ศ. 1807 - พ.ศ. 1911 (ค.ศ. 1264 - 1368)
ราชวงศ์หมิง
หนานจิง (南京)
พ.ศ. 1911 - พ.ศ. 1963 (ค.ศ. 1368 - 1420)
ราชวงศ์หมิง
ปักกิ่ง (北京)
พ.ศ. 1963 - พ.ศ. 2187 (ค.ศ. 1420 - 1644)
ราชวงศ์ชิง
ปักกิ่ง (北京)
พ.ศ. 2187 - 2454 (ค.ศ. 1644 - 1911)
สาธารณรัฐจีนปี 1911 - 1949
ปักกิ่ง (北京)
พ.ศ. 2455 - 2471 (ค.ศ. 1912 - 1928)
สาธารณรัฐจีนปี 1911 - 1949
นานกิง (南京)
พ.ศ. 2471 - 2480 (ค.ศ. 1928 - 1937)
สาธารณรัฐจีนปี 1911 - 1949
อู่ฮั่น (武漢)
พ.ศ. 2480 (ค.ศ. 1934 ช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2)
สาธารณรัฐจีนปี 1911 - 1949
ฉงชิ่ง (重慶)
พ.ศ. 2480 - 2488 (ค.ศ. 1937 - 1945 ช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2)
สาธารณรัฐจีนปี 1911 - 1949
หนานจิง (南京)
พ.ศ. 2488 - 2492 (ค.ศ. 1945 - 1949)
สาธารณรัฐจีนปี 1911 - 1949
กว่างโจว (廣州)
พ.ศ. 2492 (ค.ศ. 1949) (ระหว่างสงครามกลางเมืองภายในจีน)
สาธารณรัฐจีนปี 1911 - 1949
ฉงชิ่ง (重慶)
พ.ศ. 2492 (ค.ศ. 1949) - (ระหว่างสงครามกลางเมืองภายในจีน)
สาธารณรัฐจีนบนเกาะไต้หวัน
ไทเป (臺北)
พ.ศ. 2492 - ปัจจุบัน
สาธารณรัฐประชาชนจีน
ปักกิ่ง (北京)
พ.ศ. 2492 - ปัจจุบัน
เมืองหลวง
ปี
ราชวงศ์ซาง
อิน (殷)
1350 ปีก่อน ค.ศ. - 1046 ปีก่อน ค.ศ.
ราชวงศ์โจวตะวันตก
เฮา (鎬)
1046 ปีก่อน ค.ศ. - 771 ปีก่อน ค.ศ.
ราชวงศ์โจวตะวันออก
ลั่วหยาง (洛陽)
770 ปีก่อน ค.ศ. - 256 ปีก่อน ค.ศ.
ราชวงศ์ฉิน
เสี้ยนหยาง (咸陽)
221 ปีก่อน ค.ศ. - 206 ปีก่อน ค.ศ.
ราชวงศ์ฮั่นตะวันตก
ฉางอาน (長安)
206 ปีก่อน ค.ศ. - ค.ศ. 9
ราชวงศ์ซิน
ฉางอาน (長安)
พ.ศ. 551 - 566 (ค.ศ. 8 - 23)
ราชวงศ์ฮั่นตะวันออก
ลั่วหยาง (洛陽)
พ.ศ. 568 - 763 (ค.ศ. 25 - 220)
ราชวงศ์จิ้นตะวันตก
ลั่วหยาง (洛陽)
พ.ศ. 808 - 859 (ค.ศ. 265 - 316)
ราชวงศ์จิ้นตะวันออก
เจียนขั่ง (建康)
พ.ศ. 860 - 963 (ค.ศ. 317 - 420)
ราชวงศ์สุย
ต้าซิง (大興)
พ.ศ. 1124 - 1161 (ค.ศ. 581 - 618)
ราชวงศ์ถัง
ฉางอาน (長安)
พ.ศ. 1161 - 1450 (ค.ศ. 618 - 907)
ราชวงศ์ซ่งเหนือ
ไคฟง (開封)
พ.ศ. 1503 - 1670 (ค.ศ. 960 - 1127)
ราชวงศ์ซ่งใต้
Lin'an (臨安)
พ.ศ. 1670 - 1822 (ค.ศ. 1127 - 1279)
ราชวงศ์หยวน
Khanbaliq (大都) กรุงปักกิ่งในปัจจุบัน
พ.ศ. 1807 - พ.ศ. 1911 (ค.ศ. 1264 - 1368)
ราชวงศ์หมิง
หนานจิง (南京)
พ.ศ. 1911 - พ.ศ. 1963 (ค.ศ. 1368 - 1420)
ราชวงศ์หมิง
ปักกิ่ง (北京)
พ.ศ. 1963 - พ.ศ. 2187 (ค.ศ. 1420 - 1644)
ราชวงศ์ชิง
ปักกิ่ง (北京)
พ.ศ. 2187 - 2454 (ค.ศ. 1644 - 1911)
สาธารณรัฐจีนปี 1911 - 1949
ปักกิ่ง (北京)
พ.ศ. 2455 - 2471 (ค.ศ. 1912 - 1928)
สาธารณรัฐจีนปี 1911 - 1949
นานกิง (南京)
พ.ศ. 2471 - 2480 (ค.ศ. 1928 - 1937)
สาธารณรัฐจีนปี 1911 - 1949
อู่ฮั่น (武漢)
พ.ศ. 2480 (ค.ศ. 1934 ช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2)
สาธารณรัฐจีนปี 1911 - 1949
ฉงชิ่ง (重慶)
พ.ศ. 2480 - 2488 (ค.ศ. 1937 - 1945 ช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2)
สาธารณรัฐจีนปี 1911 - 1949
หนานจิง (南京)
พ.ศ. 2488 - 2492 (ค.ศ. 1945 - 1949)
สาธารณรัฐจีนปี 1911 - 1949
กว่างโจว (廣州)
พ.ศ. 2492 (ค.ศ. 1949) (ระหว่างสงครามกลางเมืองภายในจีน)
สาธารณรัฐจีนปี 1911 - 1949
ฉงชิ่ง (重慶)
พ.ศ. 2492 (ค.ศ. 1949) - (ระหว่างสงครามกลางเมืองภายในจีน)
สาธารณรัฐจีนบนเกาะไต้หวัน
ไทเป (臺北)
พ.ศ. 2492 - ปัจจุบัน
สาธารณรัฐประชาชนจีน
ปักกิ่ง (北京)
พ.ศ. 2492 - ปัจจุบัน
ผู้ปกครอง
เมืองหลวง
ปี
ราชวงศ์ซาง
อิน (殷)
1350 ปีก่อน ค.ศ. - 1046 ปีก่อน ค.ศ.
ราชวงศ์โจวตะวันตก
เฮา (鎬)
1046 ปีก่อน ค.ศ. - 771 ปีก่อน ค.ศ.
ราชวงศ์โจวตะวันออก
ลั่วหยาง (洛陽)
770 ปีก่อน ค.ศ. - 256 ปีก่อน ค.ศ.
ราชวงศ์ฉิน
เสี้ยนหยาง (咸陽)
221 ปีก่อน ค.ศ. - 206 ปีก่อน ค.ศ.
ราชวงศ์ฮั่นตะวันตก
ฉางอาน (長安)
206 ปีก่อน ค.ศ. - ค.ศ. 9
ราชวงศ์ซิน
ฉางอาน (長安)
พ.ศ. 551 - 566 (ค.ศ. 8 - 23)
ราชวงศ์ฮั่นตะวันออก
ลั่วหยาง (洛陽)
พ.ศ. 568 - 763 (ค.ศ. 25 - 220)
ราชวงศ์จิ้นตะวันตก
ลั่วหยาง (洛陽)
พ.ศ. 808 - 859 (ค.ศ. 265 - 316)
ราชวงศ์จิ้นตะวันออก
เจียนขั่ง (建康)
พ.ศ. 860 - 963 (ค.ศ. 317 - 420)
ราชวงศ์สุย
ต้าซิง (大興)
พ.ศ. 1124 - 1161 (ค.ศ. 581 - 618)
ราชวงศ์ถัง
ฉางอาน (長安)
พ.ศ. 1161 - 1450 (ค.ศ. 618 - 907)
ราชวงศ์ซ่งเหนือ
ไคฟง (開封)
พ.ศ. 1503 - 1670 (ค.ศ. 960 - 1127)
ราชวงศ์ซ่งใต้
Lin'an (臨安)
พ.ศ. 1670 - 1822 (ค.ศ. 1127 - 1279)
ราชวงศ์หยวน
Khanbaliq (大都) กรุงปักกิ่งในปัจจุบัน
พ.ศ. 1807 - พ.ศ. 1911 (ค.ศ. 1264 - 1368)
ราชวงศ์หมิง
หนานจิง (南京)
พ.ศ. 1911 - พ.ศ. 1963 (ค.ศ. 1368 - 1420)
ราชวงศ์หมิง
ปักกิ่ง (北京)
พ.ศ. 1963 - พ.ศ. 2187 (ค.ศ. 1420 - 1644)
ราชวงศ์ชิง
ปักกิ่ง (北京)
พ.ศ. 2187 - 2454 (ค.ศ. 1644 - 1911)
สาธารณรัฐจีนปี 1911 - 1949
ปักกิ่ง (北京)
พ.ศ. 2455 - 2471 (ค.ศ. 1912 - 1928)
สาธารณรัฐจีนปี 1911 - 1949
นานกิง (南京)
พ.ศ. 2471 - 2480 (ค.ศ. 1928 - 1937)
สาธารณรัฐจีนปี 1911 - 1949
อู่ฮั่น (武漢)
พ.ศ. 2480 (ค.ศ. 1934 ช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2)
สาธารณรัฐจีนปี 1911 - 1949
ฉงชิ่ง (重慶)
พ.ศ. 2480 - 2488 (ค.ศ. 1937 - 1945 ช่วงสงครามโลกครั้งที่ 2)
สาธารณรัฐจีนปี 1911 - 1949
หนานจิง (南京)
พ.ศ. 2488 - 2492 (ค.ศ. 1945 - 1949)
สาธารณรัฐจีนปี 1911 - 1949
กว่างโจว (廣州)
พ.ศ. 2492 (ค.ศ. 1949) (ระหว่างสงครามกลางเมืองภายในจีน)
สาธารณรัฐจีนปี 1911 - 1949
ฉงชิ่ง (重慶)
พ.ศ. 2492 (ค.ศ. 1949) - (ระหว่างสงครามกลางเมืองภายในจีน)
สาธารณรัฐจีนบนเกาะไต้หวัน
ไทเป (臺北)
พ.ศ. 2492 - ปัจจุบัน
สาธารณรัฐประชาชนจีน
ปักกิ่ง (北京)
พ.ศ. 2492 - ปัจจุบัน
中华人民共和国(อักษรจีนตัวย่อ)中華人民共和國(อักษรจีนตัวเต็ม)Zhōnghuá Rénmín Gònghéguóจงหัว เหรินหมิน ก้งเหอกั๋วสาธารณรัฐประชาชนจีน
สมัครสมาชิก:
บทความ (Atom)